Fleet Foxes ,,Shore" - RECENZJA ALBUMU

-

Fleet Foxes ,,Shore" - recenzja albumu

Fleet Foxes ,,Shore" - RECENZJA ALBUMU

Rok 2020 to rok niespodzianek: pomijając kwestie oczywiste, nikt nie spodziewał się choćby ostatniej płyty Taylor Swift ,,Folklore". Teraz ze swoją niespodzianką przychodzi indie-rockowy zespoł Fleet Foxes. ,,Shore" to następca eksperymentalnego, wymagającego ,,Crack-Up" z 2017 roku. Jak prezentuje się najnowszy album grupy z Seattle w porównaniu z wcześniejszymi dokonaniami grupy oraz co go łączy ze wspomnianą płytą Taylor Swift? Zapraszam do recenzji.

,,Shore" pod wieloma względami różni się od swoich poprzedników. Zawiera więcej piosenek, bo aż piętnaście. Po raz pierwszy zespoł zaprosił na swój album innych wokalistów (Uwade Khere w ,,Wading in Waist-High Water", Tim Bernardes ,,Going-to-the-Sun-Road"). Frontman zespołu, Robin Pecknold, niemal zawsze sam pisał wszystkie utwory. Tym razem ze względu na Covid-19 pozostali członkowie grupy nie uczestniczyli nawet w nagraniach utworów na ,,Shore", co czyni z tego albumu niemalże projekt solowy Robina. 

Płyta wypada łagodniej w porównaniu do dwóch poprzednich albumów; mniej tu dramatycznych, niespokojnych utworów - wyjątek stanowi ,,Quiet Air/Gioia". Piosenki są bardziej kojące, wyciszające, lżejsze, odniosłam też wrażnie, że może nieco bardziej popowe, czy po prostu standardowe, ze względu na częściej niż na ,,Helplessness..." pojawiający się wyrazisty rytm perkusji i jego brzemienie.

Spośród wszystkich utworów najciekawiej prezentują się ,,Wading in Waist-High Water", ,,Sunblind", ,,Can I Believe You", ,,Young Man's Game" ,,Featherweight", ,,Going-to-the-Sun-Road". Pierwszy z wymienionych utworów wyróżnia niski, ale łagodny głos Khere; to również bardzo obiecujące otwarcie całego albumu. W ,,Sunblind" Robin składa hołd przedwcześnie zmarłym muzykom, nie mogącym wykorzystać w pełni swego talentu. ,,Can I Believe You" i ,,Young Man's Game" to świetne, chwytliwe numery. Moim faworytem jest jednak ,,Featherweight" z pięknym refrenem i słowami, które, mam nadzieję, będzie można zaśpiewać w przyszłym roku: ,,May the last long year be forgiven/All that war left within it". ,,Going-to-the-Sun-Road" to ciekawy utwór ze zwrotką Bernardesa po portugalsku oraz niesamowitymi intro i outro na dęciakach.

Sam album, ale również otoczka wokół niego przywodzi mi na myśl album Taylor Swift ,,folklore" (który recenzowałam TU). W obu przypadkach nowa płyta została wydana niemal niespodziewanie (chociaż nie można powiedzieć, że w przypadku ,,Shore" przypadkowo; album zadebiutował na YT dokładnie w momencie równonocy jesiennej). Swift i Foxi mieli też podobny pomysł na swoje teledyski. W obu przypadkach są to ,,lyrics videos", które w dodatku wyglądają bardzo podobnie: zapętlony filmik ukazujący drzewa, strumienie, niebo... W końcu żadna z płyt nie jest zbiorem radiowych hitów i trzeba dać im nieco czasu, żeby mogły, jak to się mówi po angielsku, ,,grow on you". 

PODSUMOWANIE
Podsumowując, płyta jest naprawdę dobra. Stawiam ją wyżej niż ,,Crack-Up", ale niżej niż ,,Helplessness Blues". ,,Shore" na pewno różni się od swoich poprzedników i ze wszystkich albumów Fleet Foxes (nie wliczając epki-debiutu ,,The Fleet Foxes") chyba najmniej czerpie z charakterystycznego stylu zespołu, idąc momentami bardziej w ,,indie", niż w ,,folk".

TERAZ WY
A co wy sądzicie o ,,Shore''? Jaka jest wasza ulubiona płyta Fleet Foxes?

Zdjęcie okładki przed obróbką: pitchfork.com

Studiuję język rosyjski, ale nie słucham rosyjskiej muzyki. W podstawówce słuchałam Queen, Michaela Jacksona i Gorillaz, a gdy w 2008 pojawiła się Lady Gaga przepadłam na dobre. Od tego czasu kocham zachodnią popkulturę. Na blogu próbuję ją zrozumieć.

Komentarze

Prześlij komentarz

Może zaciekawi Cię również:

Moda w latach 1910-1920 [WIELKI WPIS]

-
Obraz
Z tą dekadą jest problem taki, że nie da się jej krótko nazwać. Trzeba mówić ,,lata 1910-1920" albo ,,druga dekada XX wieku" - długie to to i niewygodne. Dlatego też, odnoszę wrażenie, mamy tendencję zapominać o niej, kiedy mówimy o historii mody, literatury lub czegokolwiek innego. Czy to oznacza, że był to czas nudny? Nie! Działo się, i to nie mało.  SPIS TREŚCI 1. Wstęp 2. TuTa, tango, egzotyka i kino nieme - czym się żyło     2.1. Sztuka - ekspresjonizm, kubizm, futuryzm, suprematyzm i dadaizm a wojna i moda     2.2. Taniec - tango oraz niesamowite życie i śmierć Isadory Duncan     2.3. Inspiracje: orientalizm, XVIII wiek, starożytność i średniowiecze     2.4. Hollywood i kino nieme, czyli ucieczka na Zachód, udawana Egipcjanka i triumf slapsticku 3.  Moda damska w latach 1910-1920     3.1. Zmiany - mniej, węziej, krócej, prościej     3.2. Idealne ciało - drobna figura, makijaż od Maxa Factora i krótka fryzur...
Czytaj więcej

Moda w latach 1900 - 1909 [WIELKI WPIS]

-
Obraz
Początek XX wieku to czas innowacji i nowoczesności. Ujarzmiona elektryczność rozświetla noc, bary i nocne lokalne wyrastają jak grzyby po deszczu. Prąd napędza tramwaje i metro. Mieszkańcy miast korzystają z telegrafu, rozmawiają przez telefon, poruszają się automobilem, oglądają filmy. Człowiek zdobywa dotąd niedostępne niebo, gdy samolot braci Wright wbija się w przestworza w 1903. Wszyscy mogą spokojnie odetchnąć -  fin de siècle miał miejsce, ale świat jednak nadal istnieje i może spokojnie wsłuchiwać się w dźwięki ragtime’u, dobiegające z gramofonów. Życie staje się łatwiejsze, więc czemu by zaprojektować ubioru, który też będzie łatwiejszy do noszenia? Moda XX wieku będzie co prawda dążyć do funkcjonalności i swobody, ale przez pierwszą dekadę kobiety pomęczą się jeszcze w ekstremalnych gorsetach.  Tak właśnie zaczyna się nowe stulecie, a konkretniej: epoka edwardiańska*. JAK SIĘ ŻYŁO, CO SIĘ ROBIŁO Stany Zjednoczone rosną w siłę gospodarczą, a dziedziczki amerykańskich...
Czytaj więcej

Filofun, czyli nostalgia za podstawówką, kabelkowe kurioza i odlotowe teksty z odlotowej książki

-
Obraz
Po ostatnim, niezwykle wymagającym i wyczerpującym artykule, poświęconym modzie i życiu w latach 1910-1920 , musiałam odreagować. Dlatego dziś trochę sobie powspominamy. Będzie krótko, luźno i mało wymagająco.  Przed wami filofun : wspominki (bez historii i pochodzenia, bo wszystko jest na Wikipedii), ale również coś, czego ani w Internecie, ani tym bardziej na Wikipedii nie znajdziecie - zdjęcia z książki Filofun. Odlotowy węzeł, który zrobisz sam! .   Fotografie kabelkowych kuriozów to jeszcze mały pikuś - poczekajcie, aż przeczytacie te odlotowe teksty z wnętrza książki .  Ruszamy! Szczyt filofunowego szaleństwa przypadł w Polsce na rok 2005. Latem wspomnianego roku byłam z rodzicami na wakacjach nad morzem. Poznałam tam chłopaka, który nauczył mnie wyplatać breloczki z kolorowych żyłek. Po powrocie do szkoły byłam chyba jednym z najbardziej cool dzieciaków w szkole - jednym z początkowo nielicznych, które potrafiły coś stworzyć z tych kolorowych kabelków. Plótł każd...
Czytaj więcej

Hannah Montana i lata 80. Miley Cyrus - ,,Plastic Hearts" (RECENZJA)

-
Obraz
Miley Cyrus - ,,Plastic Hearts" (RECENZJA)  (oryg.  zdj. ) Zaczęło się od Hanny Montany. Potem nastąpiły stopniowe próby zerwania z wizerunkiem grzecznej nastolatki, które zakończyły się piosenką Wrecking Ball i towarzyszącym jej teledyskiem. Wiadomo - serial na Disney'u się oglądało, ale jakoś nigdy nie byłam wielką fanką Miley, dlatego z umiarkowanym zapałem przymierzałam się do przesłuchania jej najnowszej płyty, Plastic Hearts . A tu proszę - całkiem pozytywne zaskoczenie. Zacznijmy od tego, że i ten album wpisuje się w najnowszy trend nawiązywania do poprzednich dekad, szczególnie lat 70. i 80. Miley proponuje słuchaczowi zatem popowo-rockową wiązankę kawałków w stylu lat 80., ale nie tych, gdzie ćwiczono aerobik, ale tych, gdzie chodziło się w skórach i odwiedzało nocne kluby. Oddać ówczesny klimat pomagają z pewnością ikony wspomnianej dekady, które Miley zaprosiła do współpracy: Joan Jett & The Blackhearts, Billy'ego Idola oraz Stevie Nicks.   Rozpoczynaj...
Czytaj więcej

Przegląd albumów (LUTY 2021)

-
Obraz
Luty 2021 nie był wyjątkowy, jeśli chodzi o wydane albumy - poprzedni miesiąc bije go na głowę. Może się zdarzyć co prawda tak, że marcu wpadnę jeszcze na jakieś świetne lutowe płyty, jak to miało miejsce w przypadku stycznia, ale na ten moment sieczeń wypada dość przeciętnie. Muszę jednak przyznać, że miesiąc ten przyniósł mi parę pozytywnych zaskoczeń, w tym dwa rodzime, niespodzianką okazała się również PŁYTA MIESIĄCA. Do lektury! POLSKA - PŁYTOWE PREMIERY LUTEGO 2021 Żabson - Ziomalski Mixtape Polscy raperzy wałkują jedne i te same tematy. Żabson też to robi, ale przynajmniej momentami jakoś ciekawiej. Teksty są cudownie komiczne ( Żaba re re kum kum, kundlu; Stałem z chłopakami jak ziemniaki w mundurku/Indor, gulgul, bo tu się pali indyka/wy gotujecie kaszę bulgur; Ona rozkłada szybko nogi, jak z Ikei szafka ). Dla mnie bomba - w końcu ktoś wpuścił trochę powietrza do śmiertelnie poważnego polskiego rapowego podrówka. Bity przyjemne. Lepsza od wcześniej recenzowanych tutaj rapowyc...
Czytaj więcej