Gorillaz - Song Machine, Season One: Strange Timez (RECENZJA ALBUMU)

-


Gorillaz - Song Machine, Season One: Strange Timez *RECENZJA ALBUMU*


Ciekawa sprawa: przy albumie Humanz zarzucano Damonowi Albarnowi, czyli głównodowodzącemu zespołu, że na płycie jest za dużo gości, a za mało Gorillaz. Z tego powodu na kolejnej płycie, The Now Now, licznik zaproszonych do współpracy artystów wyniósł okrąglutkie zero. Teraz jednak Albarn powraca do swojego ulubionego schematu, czyli zapraszania kawalkady muzyków, raperów, piosenkarzy. Pozostaje pytanie: z jakim skutkiem? Zapraszam do recenzji.
    
Na początek garść informacji podstawowych. Gorillaz to wirtualny zespół, muzycznie oscylujący wokół elektroniki, alternatywnego rocka, popu i hip-hopu. Powstał w 1998, jak o projekt poboczny Damona Albarna, wokalisty britpopowej grupy Blur, z czasem jednak rozrósł się w ogromne przedsięwzięcie. Song Machine to najnowszy projekt muzyków. Projekt, bo album Song Machine, Season One: Strange Timez jest poniekąd jego wypadkową. Goryle proponują nam koncept tzw. song-machine, maszyny z piosenkami, gdzie każdy z utworów na płycie jest niezależnym singlem. Przesięwzięciu towarzyszy również pewna fabuła (w skróce: Gorillaz transportują gości do swojego Kong Studio przez specjalne portale, by następnie nagrać z nimi muzykę).
Na wersji podstawowej krążka znajdziecie jedenaście piosenek, na wersji deluxe dodatkowe sześć. W tej recenzji omówię obie.

Przy pierszym odsłuchu płyty chciałam po prostu wyłuskać piosenki, które od razu wpadną mi w ucho. Single z albumu słyszałam już wcześniej, bo poszczególne części ,,maszyny z piosenkami" wypuszczano regularnie od stycznia. Zatem, teoretycznie, powinna tutaj zadziałać zasada inżyniera Mamonia, zgodnie z którą najbardziej podobają nam się te melodie, które już słyszeliśmy. Tak się jednak nie stało, bo jedynym singlem, któremu dałam serduszko na Spotify było Desole. Pozostałe trzy piosenki, które zwróciły moją uwagę to Aries, Simplicity oraz With Love To An Ex. 
Pierwszą z nich, z powtarzającym się jak mantra słowem desole (przepraszam) nagrano z pochodzącą z Malezji piosenkarką Fatoumatą Diawara. Aries to utwór taneczny, ale jednocześnie łagodny i jakby ,,rozmarzony" (swoją drogą TUTAJ można zagrać w ścigankę do tej piosenki). Simplicity z gościnnym udziałem Joan As Police Woman i mamrotanym wokalem 2D płynie sobie bez pośpiechu. With Love To An Ex hipnotyzuje ,,plemiennym" brzmieniem, wyrazistym basem i rytmem. Takie były moje pierwsze wrażenia, teraz wróćmy do początku Song Machine.

Album rozpoczyna Strange Timez z gościnnym udziałem Roberta Smitha z The Cure. Projekt Song Machine został pomyślany jako zbiór niezależnych piosenek, ale moim zdaniem otwierający utwór w pojedynkę nie wypada za dobrze; już lepiej traktować go jako intro, wprowadzenie do właściwego albumu. Świetnie wypada za to Elton John w The Pink Phantom, w którym mowa o rozstaniu, ale fajnie ograno ten temat, grając m.in. słowami ,,phantom" (duch, zjawa) oraz ,,Phantom" (Rolls Royce Phantom V) A po chwili zastanowienia - być może piosenka Eltona jest w ogóle najlepszy utwór na płycie? Niektórym piosenkom trzeba dać szansę, nawet jeżeli nie przyciągają waszej uwagi od pierwszej nuty. Na uwagę zasługują również The Valley of The Pagans z ,,halucynogennym" tekstem (nagrany we współpracy z Beckiem). Na płycie znajdziemy utwory spokojniejsze, wolniejsze jak The Lost Chord czy Friday 13th. Ostrzejszy How Far? kontrastujee z poprzedającym go cukierkowo-radosnym MLS. Na finał albumu trafił Momentary Bliss, który rozkręca jeszcze raz całą płytę swoim punkowym brzmieniem i wykrzyczanymi refrenami.

Podsumowując, płytę uważam za godną polecenia, chociaż nie dorównuje opus magnum zespołu, czyli płycie Demon Days z 2005 roku. Song Machine, Season One: Strange Timez zdecydowanie bardziej kojarzy mi się ze wspomnianym albumem Humanz z 2017. Szkoda również, że Simplicity i With Love To An Ex nie znalazły się ostatecznie na podstawowej wersji albumu. 

To by było na tyle! Pozostaje nam czekać na zapowiedziany już Song Machine: SEASON TWO. Na koniec zostawiam was z Eltonem i jego różowym Phantomem:

 


TERAZ WY
A co wy sądzicie o najnowszym albumie Gorillaz?


Studiuję język rosyjski, ale nie słucham rosyjskiej muzyki. W podstawówce słuchałam Queen, Michaela Jacksona i Gorillaz, a gdy w 2008 pojawiła się Lady Gaga przepadłam na dobre. Od tego czasu kocham zachodnią popkulturę. Na blogu próbuję ją zrozumieć.

Komentarze

Prześlij komentarz

Może zaciekawi Cię również:

Moda w latach 1910-1920 [WIELKI WPIS]

-
Obraz
Z tą dekadą jest problem taki, że nie da się jej krótko nazwać. Trzeba mówić ,,lata 1910-1920" albo ,,druga dekada XX wieku" - długie to to i niewygodne. Dlatego też, odnoszę wrażenie, mamy tendencję zapominać o niej, kiedy mówimy o historii mody, literatury lub czegokolwiek innego. Czy to oznacza, że był to czas nudny? Nie! Działo się, i to nie mało.  SPIS TREŚCI 1. Wstęp 2. TuTa, tango, egzotyka i kino nieme - czym się żyło     2.1. Sztuka - ekspresjonizm, kubizm, futuryzm, suprematyzm i dadaizm a wojna i moda     2.2. Taniec - tango oraz niesamowite życie i śmierć Isadory Duncan     2.3. Inspiracje: orientalizm, XVIII wiek, starożytność i średniowiecze     2.4. Hollywood i kino nieme, czyli ucieczka na Zachód, udawana Egipcjanka i triumf slapsticku 3.  Moda damska w latach 1910-1920     3.1. Zmiany - mniej, węziej, krócej, prościej     3.2. Idealne ciało - drobna figura, makijaż od Maxa Factora i krótka fryzur...
Czytaj więcej

Moda w latach 1900 - 1909 [WIELKI WPIS]

-
Obraz
Początek XX wieku to czas innowacji i nowoczesności. Ujarzmiona elektryczność rozświetla noc, bary i nocne lokalne wyrastają jak grzyby po deszczu. Prąd napędza tramwaje i metro. Mieszkańcy miast korzystają z telegrafu, rozmawiają przez telefon, poruszają się automobilem, oglądają filmy. Człowiek zdobywa dotąd niedostępne niebo, gdy samolot braci Wright wbija się w przestworza w 1903. Wszyscy mogą spokojnie odetchnąć -  fin de siècle miał miejsce, ale świat jednak nadal istnieje i może spokojnie wsłuchiwać się w dźwięki ragtime’u, dobiegające z gramofonów. Życie staje się łatwiejsze, więc czemu by zaprojektować ubioru, który też będzie łatwiejszy do noszenia? Moda XX wieku będzie co prawda dążyć do funkcjonalności i swobody, ale przez pierwszą dekadę kobiety pomęczą się jeszcze w ekstremalnych gorsetach.  Tak właśnie zaczyna się nowe stulecie, a konkretniej: epoka edwardiańska*. JAK SIĘ ŻYŁO, CO SIĘ ROBIŁO Stany Zjednoczone rosną w siłę gospodarczą, a dziedziczki amerykańskich...
Czytaj więcej

Filofun, czyli nostalgia za podstawówką, kabelkowe kurioza i odlotowe teksty z odlotowej książki

-
Obraz
Po ostatnim, niezwykle wymagającym i wyczerpującym artykule, poświęconym modzie i życiu w latach 1910-1920 , musiałam odreagować. Dlatego dziś trochę sobie powspominamy. Będzie krótko, luźno i mało wymagająco.  Przed wami filofun : wspominki (bez historii i pochodzenia, bo wszystko jest na Wikipedii), ale również coś, czego ani w Internecie, ani tym bardziej na Wikipedii nie znajdziecie - zdjęcia z książki Filofun. Odlotowy węzeł, który zrobisz sam! .   Fotografie kabelkowych kuriozów to jeszcze mały pikuś - poczekajcie, aż przeczytacie te odlotowe teksty z wnętrza książki .  Ruszamy! Szczyt filofunowego szaleństwa przypadł w Polsce na rok 2005. Latem wspomnianego roku byłam z rodzicami na wakacjach nad morzem. Poznałam tam chłopaka, który nauczył mnie wyplatać breloczki z kolorowych żyłek. Po powrocie do szkoły byłam chyba jednym z najbardziej cool dzieciaków w szkole - jednym z początkowo nielicznych, które potrafiły coś stworzyć z tych kolorowych kabelków. Plótł każd...
Czytaj więcej

Hannah Montana i lata 80. Miley Cyrus - ,,Plastic Hearts" (RECENZJA)

-
Obraz
Miley Cyrus - ,,Plastic Hearts" (RECENZJA)  (oryg.  zdj. ) Zaczęło się od Hanny Montany. Potem nastąpiły stopniowe próby zerwania z wizerunkiem grzecznej nastolatki, które zakończyły się piosenką Wrecking Ball i towarzyszącym jej teledyskiem. Wiadomo - serial na Disney'u się oglądało, ale jakoś nigdy nie byłam wielką fanką Miley, dlatego z umiarkowanym zapałem przymierzałam się do przesłuchania jej najnowszej płyty, Plastic Hearts . A tu proszę - całkiem pozytywne zaskoczenie. Zacznijmy od tego, że i ten album wpisuje się w najnowszy trend nawiązywania do poprzednich dekad, szczególnie lat 70. i 80. Miley proponuje słuchaczowi zatem popowo-rockową wiązankę kawałków w stylu lat 80., ale nie tych, gdzie ćwiczono aerobik, ale tych, gdzie chodziło się w skórach i odwiedzało nocne kluby. Oddać ówczesny klimat pomagają z pewnością ikony wspomnianej dekady, które Miley zaprosiła do współpracy: Joan Jett & The Blackhearts, Billy'ego Idola oraz Stevie Nicks.   Rozpoczynaj...
Czytaj więcej

Przegląd albumów (LUTY 2021)

-
Obraz
Luty 2021 nie był wyjątkowy, jeśli chodzi o wydane albumy - poprzedni miesiąc bije go na głowę. Może się zdarzyć co prawda tak, że marcu wpadnę jeszcze na jakieś świetne lutowe płyty, jak to miało miejsce w przypadku stycznia, ale na ten moment sieczeń wypada dość przeciętnie. Muszę jednak przyznać, że miesiąc ten przyniósł mi parę pozytywnych zaskoczeń, w tym dwa rodzime, niespodzianką okazała się również PŁYTA MIESIĄCA. Do lektury! POLSKA - PŁYTOWE PREMIERY LUTEGO 2021 Żabson - Ziomalski Mixtape Polscy raperzy wałkują jedne i te same tematy. Żabson też to robi, ale przynajmniej momentami jakoś ciekawiej. Teksty są cudownie komiczne ( Żaba re re kum kum, kundlu; Stałem z chłopakami jak ziemniaki w mundurku/Indor, gulgul, bo tu się pali indyka/wy gotujecie kaszę bulgur; Ona rozkłada szybko nogi, jak z Ikei szafka ). Dla mnie bomba - w końcu ktoś wpuścił trochę powietrza do śmiertelnie poważnego polskiego rapowego podrówka. Bity przyjemne. Lepsza od wcześniej recenzowanych tutaj rapowyc...
Czytaj więcej